به گزارش مشرق به نقل از مهر، بر هیچکس پوشیده نیست که فوتبال ایران در حال حاضر از کمبود "مدیران فوتبالی" رنج می‌برد. مدیرانی که از جنس فوتبال باشند تا با دانش و تخصص خود ضمن پیشبرد اهداف باشگاه، در راستای بهبود اوضاع کلی فوتبال قدم بردارند. مدیرانی که با ثبات مدیریتی خود قادر باشند بخشی از کمبودها و نقاط ضعف فوتبال ایران را بر دوش بکشند و برای رفع آن تلاش کنند.
این موضوع زمینه را برای منتقدان فوتبال ایران فراهم کرده است تا همه عوامل ناکامی در این رشته ورزشی را به پای مدیران غیرفوتبالی بنویسند. با وجود این، مدیران فوتبالی گاهی اقداماتی انجام می‌دهند که حتی از مدیرانی که تخصص و تجربه زیادی در این ورزش ندارند، سر نمی‌زند.
امیر عابدینی، مدیرعامل باشگاه داماش از جمله این مدیران است. در سابقه فوتبالی امیر عابدینی جای شک و شبهه‌ای وجود ندارد. او ضمن بازی در تیم فوتبال پرسپولیس، در سمت مدیرعامل موفق شد با این تیم در دوره‌های پنجم، ششم، هشتم و نهم لیگ آزادگان به مقام قهرمانی برسد.
او چند فصل پیش به باشگاه داماش رفت و به عنوان مدیرعامل توانست این تیم را با سرمربیگری مهدی دینورزاده با اقتدار به لیگ برتر برساند. با این حال بعضی از اقدامات مدیریتی عابدینی بعد از حضور داماش در لیگ برتر زیر ذره بین قرار گرفت و همیشه صحبت‌هایی مبنی بر دخالت او در کار مربیان داماش در رسانه‌ها مطرح بوده است. صحبت‌هایی که با تغییر زیاد مربیان این تیم در مدت دو سال بی ارتباط نیست.
عابدینی لیگ برتر یازدهم را با سرمربیگری مهدی دینورزاده آغاز کرد. پیش از شروع لیگ برتر خیلی‌ها معتقد بودند دینورزاده به کار مربیگری داماش نمی‌آید و بهتر است عابدینی لیگ را با یک سرمربی با کارنامه شروع کند ولی مدیرعامل داماش زیربار این صحبت‌ها نرفت و تا هفته هفتم با دینورزاده پیش رفت.
بعد از شکست داماش مقابل سپاهان، امیر عابدینی که از چند هفته قبل با ابراهیم قاسمپور مذاکره کرده بود، دینورزاده را برکنار کرد و کار را به قاسمپور سپرد. با این حال دوستی عابدینی و قاسمپور هم خیلی دوام نیاورد. این مربی با وجود کسب چهار پیروزی، سه تساوی و سه شکست با دلخوری از داماش جدا شد تا پای سومین سرمربی در یک فصل به نیمکت داماش باز شود.
مهدی تارتار از هفته هجدهم تا انتهای فصل سرمربی داماش باقی ماند و در نهایت پس از طولانی شدن بلاتکلیفی داماش در پایان لیگ یازدهم از این تیم جدا شد.
داماش این فصل هم یکبار سرمربی خود را عوض کرده است. امید هرندی اولین بار به عنوان سرمربی یک تیم لیگ برتری کارش را در لیگ دوازدهم با داماش شروع کرد. نتایج او با وجود مشکلات مالی داماش و شرایط حاکم بر این باشگاه در ابتدای فصل رضایت بخش به نظر می‌رسید ولی در نهایت هرندی هم به سرنوشت سایر مربیان داماش دچار شد و از کار کنار گذاشته شد.
در نهایت نیمکت داماش به حمید درخشان رسید که هفته گذشته برابر صبا جای هرندی هدایت این تیم را برعهده داشت. درخشان در حالی مانند مربیان گذشته داماش کارش را با استقبال خوب عابدینی آغاز کرد که هنوز مشخص نیست بتواند تذکرات و دخالت‌های فنی مدیرعامل باشگاه را تحمل کند یا خیر. تجربه ثابت کرده است در صورتی که درخشان زیر بار بعضی از صحبت‌های مدیریتی نرود، باید در انتظار ششمین سرمربی داماش در طول دو فصل باشیم.
این موضوع زمینه را برای منتقدان فوتبال ایران فراهم کرده است تا همه عوامل ناکامی در این رشته ورزشی را به پای مدیران غیرفوتبالی بنویسند. با وجود این، مدیران فوتبالی گاهی اقداماتی انجام می‌دهند که حتی از مدیرانی که تخصص و تجربه زیادی در این ورزش ندارند، سر نمی‌زند.
امیر عابدینی، مدیرعامل باشگاه داماش از جمله این مدیران است. در سابقه فوتبالی امیر عابدینی جای شک و شبهه‌ای وجود ندارد. او ضمن بازی در تیم فوتبال پرسپولیس، در سمت مدیرعامل موفق شد با این تیم در دوره‌های پنجم، ششم، هشتم و نهم لیگ آزادگان به مقام قهرمانی برسد.
او چند فصل پیش به باشگاه داماش رفت و به عنوان مدیرعامل توانست این تیم را با سرمربیگری مهدی دینورزاده با اقتدار به لیگ برتر برساند. با این حال بعضی از اقدامات مدیریتی عابدینی بعد از حضور داماش در لیگ برتر زیر ذره بین قرار گرفت و همیشه صحبت‌هایی مبنی بر دخالت او در کار مربیان داماش در رسانه‌ها مطرح بوده است. صحبت‌هایی که با تغییر زیاد مربیان این تیم در مدت دو سال بی ارتباط نیست.
عابدینی لیگ برتر یازدهم را با سرمربیگری مهدی دینورزاده آغاز کرد. پیش از شروع لیگ برتر خیلی‌ها معتقد بودند دینورزاده به کار مربیگری داماش نمی‌آید و بهتر است عابدینی لیگ را با یک سرمربی با کارنامه شروع کند ولی مدیرعامل داماش زیربار این صحبت‌ها نرفت و تا هفته هفتم با دینورزاده پیش رفت.
بعد از شکست داماش مقابل سپاهان، امیر عابدینی که از چند هفته قبل با ابراهیم قاسمپور مذاکره کرده بود، دینورزاده را برکنار کرد و کار را به قاسمپور سپرد. با این حال دوستی عابدینی و قاسمپور هم خیلی دوام نیاورد. این مربی با وجود کسب چهار پیروزی، سه تساوی و سه شکست با دلخوری از داماش جدا شد تا پای سومین سرمربی در یک فصل به نیمکت داماش باز شود.
مهدی تارتار از هفته هجدهم تا انتهای فصل سرمربی داماش باقی ماند و در نهایت پس از طولانی شدن بلاتکلیفی داماش در پایان لیگ یازدهم از این تیم جدا شد.
داماش این فصل هم یکبار سرمربی خود را عوض کرده است. امید هرندی اولین بار به عنوان سرمربی یک تیم لیگ برتری کارش را در لیگ دوازدهم با داماش شروع کرد. نتایج او با وجود مشکلات مالی داماش و شرایط حاکم بر این باشگاه در ابتدای فصل رضایت بخش به نظر می‌رسید ولی در نهایت هرندی هم به سرنوشت سایر مربیان داماش دچار شد و از کار کنار گذاشته شد.
در نهایت نیمکت داماش به حمید درخشان رسید که هفته گذشته برابر صبا جای هرندی هدایت این تیم را برعهده داشت. درخشان در حالی مانند مربیان گذشته داماش کارش را با استقبال خوب عابدینی آغاز کرد که هنوز مشخص نیست بتواند تذکرات و دخالت‌های فنی مدیرعامل باشگاه را تحمل کند یا خیر. تجربه ثابت کرده است در صورتی که درخشان زیر بار بعضی از صحبت‌های مدیریتی نرود، باید در انتظار ششمین سرمربی داماش در طول دو فصل باشیم.
